KLUB SPORTOWY CHRZĄSZCZYKI
DICK KERR'S LADIES – sukces, dyskryminacja, nadzieja
autorka tekstu: Ania Serafin
Zbliża się wielkimi krokami I Turniej Przeciw Homofobii organizowany przez klub sportowy Chrząszczyki. Zapowiadają się duże emocje i mam nadzieję piękna gra. Ponieważ to turniej rozgrywany przez żeńskie drużyny napiszę parę słów o jednej z wielkich drużyn piłkarskich pań – Dick Kerr’s Ladies. Cofnijmy się więc w czasie…
Wybucha pierwsza wojna światowa. Mężczyźni w całej Europie wyruszają na front. Kobiety w Anglii uzyskują prawo do masowego zatrudnienia. Pracują głównie przy produkcji broni i sprzętu potrzebnego armii. Do niedawna zaangażowane były przede wszystkim w zajęcia domowe, teraz z powodu wojny zmieniają swoje życie – zarabiają pieniądze. Niektóre w przerwach na lunch, na podwórkach fabryk, grają w piłkę nożną, tak jak mężczyźni. Pewnego razu ekipa kobieca z fabryki w Preston pokonuje na takiej właśnie przerwie ekipę panów. Jest co świętować! Przypatrujący się grze administracyjny pracownik firmy Dick, Kerr & Co Ltd - Alfred Frankland proponuje stworzenie piłkarskiej drużyny kobiecej i rozegranie meczu charytatywnego w mieście. Powstaje legendarny zespół Dick, Kerr’s Ladies.
Dick Kerr's Ladies, źródło: http://www.dickkerrladies.com/
Tymczasem we Francji działa pionierka kobiecego sportu Alice Milliat. W przyszłości zorganizuje Światowe Igrzyska Kobiet /arcyciekawy temat!:)/, teraz wspiera klub Femina Sport, do którego przenika piłka nożna pań. Ciekawe jest to, że we Francji piłka nożna kobiet rozwija się zupełnie inaczej niż w Anglii. Przede wszystkim ma początek w klubach sportowych a nie wśród pracownic fabryk, widać ją w Paryżu a nie w całym kraju, zainteresowanie mediów jest znikome. W 1919 roku podczas pierwszego ogólnofrancuskiego turnieju piłki nożnej pań spotkają się ze sobą tylko dwie, i to paryskie!, drużyny: Femina Sport i En Avant.
Wracajmy do Anglii. Następuje 25-go grudnia 1917 roku. Drużyna z fabryki Preston - Dick Kerr’s Ladies rozgrywa swój pierwszy mecz. Zwycięża 4-0 z przeciwniczkami innej fabryki przy publiczności sięgającej aż 10 000 widzów. Uzyskane ze spotkania pieniądze zostają przekazane na potrzeby lokalnego szpitala.
Przygoda z piłką zaczyna się dla kobiet na dobre. Drużyna rozgrywa mecze w całej Anglii. Z jednej strony promuje piłkę nożną wśród pań, z drugiej zdobywa środki na rzecz rannych żołnierzy i ich rodzin. Spotkania te budzą bardzo duże zainteresowanie. Na trybunach zasiada zazwyczaj od kilku do kilkudziesięciu tysięcy widzów. Mecze są często relacjonowane przez media. Dick Kerr’s Ladies skupiają talenty i stają się nieformalną drużyną reprezentującą Anglię. Warty zwrócenia jest fakt, że w grudniu 1920 roku podczas spotkania ze znakomitą drużyną angielską St. Helens Ladies do Liwerpulu na trybuny ściągnęło aż 53 000 widzów! Do tej pory niejedna drużyna piłkarska czy to damska, czy męska, marzy o takim zainteresowaniu swoją grą…
Rok 1920 jest ważny nie tylko ze względu na wspomniany wyżej mecz ale także dlatego, że w tym właśnie roku mają miejsce pierwsze międzynarodowe mecze piłki nożnej pań. Gdzie? Rzecz jasna w Anglii. Dick Kerr’s Ladies spotkają się z drużyną Francji składającą się z zawodniczek Femina Sport i En Avant. Rozegrane zostają cztery spotkania. W konsekwencji Dick Kerr’s Ladies wygrywają. Finałowa rozgrywka w Stamford Bridge w Londynie wzbudza sensację wśród 10 000 widzów z powodu… pocałunku kapitanek drużyn na zakończenie gry /Alice Kell i Madeline Bracquemond/. Komentarze oburzonych długo nie cichną…
Zainteresowanie piłką nożną pań wzrasta. Niejednokrotnie zdarza się, że zawodniczki są wynagradzane finansowo za rozgrywane mecze. Dick Kerr’s Ladies odwiedzają Francję dając tam wielki popis umiejętności futbolowych. Dłużne w tych umiejętnościach nie pozostają też Francuzki. Styl gry obu drużyn jest różny a więc turnieje ciekawią zainteresowanych.
Po zakończeniu wojny wracający do domu mężczyźni szukają zatrudnienia, przemysł wojenny nie jest już potrzebny, panie tracą pracę a więc i często samodzielność. Federacja piłkarska obawia się o los meczy rozgrywanych przez mężczyzn, gdyż niejednokrotnie zainteresowanie damską piłką nożną przewyższa zainteresowanie grą panów.
Dzieje się rzecz druzgocąca dla żeńskiej piłki nożnej. 5-tego grudnia 1921 roku Związek Piłki Nożnej /Football Association/ zakazuje gry kobietom na zrzeszonych boiskach oraz korzystania przez nie z usług zrzeszonych sędziów sportowych podczas meczy. Panie nie mogą już liczyć na duże zainteresowanie sponsorów oraz mediów. Pojawiają się głosy, że piłka nożna szkodzi kobietom, gdyż jest za agresywna i zbyt rywalizująca. Rozwój kobiecej piłki nożnej zostaje zahamowany na bardzo długo, bo aż… do 1971 roku, gdy zakaz zostaje cofnięty.
Dlaczego świat pamięta o Dick Kerr’s Ladies /po pierwszej wojnie światowej Preston Ladies FC/ i Alfredzie Franklandzie? Między innymi ze względu na ich niezłomność. W 1922 roku kobiety wyjechały do Kanady, by rozgrywać spotkania z tamtejszymi ekipami żeńskimi ale okazało się po przybyciu na miejsce, że zakaz dotarł i tutaj. Niezrażona drużyna udała się do sąsiedniego kraju USA – grając tam na boiskach z mężczyznami.
Dick Kerr’s Ladies do połowy lat 60-tych rozgrywały mecze pokazowe, wbrew zakazowi i bez znacznego wsparcia finansowego. Kobiety kochały piłkę nożną. Z pewnością niejedna z zawodniczek lat 20-tych poprzedniego wieku cieszyłaby się z I Turnieju Przeciw Homofobii organizowanego przez klub sportowy Chrząszczyki. Dlaczego? Bo grać w piłkę nożną może każdy, kto ją lubi – bez względu na płeć, status społeczny, pochodzenie, czy też orientację seksualną.